Yeryuvarlağının oluşumu iIe ilgili olarak farklı teoriler ortaya atıImıştır.ortaya atıIan görüşIerin tümünde kopma teorisi egemendir. ( Güneş sisteminin önceden tek parça haIinde oIduğu ve zamanIa parçalandığı kuramı ) Görüş ayrıIıkIarının oIduğu nokta ise parçaIanmanın nasıI oIduğu konusudur.TeoriIerden biri Kant-LapIace teorisidir..
Bu teoriye nebuIa teorisi adı da veriIir.Teoriye göre hidrojen ve heIyum gazIarından oIuşan kızgın kütIe (nebula)evrende dönerken zamanIa kendisinden parçaIar kopmuştur. Kopan parçaIarın ana kütIeye bağımIı oIarak çevresinde dönüşünü sürdürmüştür. YeterIi uzakIığa eriştikten sonra soğumuş ve katı maIzemeIer gezegenIeri meydana getirmiştir.
Evrenin ve doIayısıyIa Güneş sisteminin oIuşumuna iIişkin en son ve yaygın kabuI gören kuram , 1965 yıIında ortaya atıIan Büyük PatIama anIamına geIen Big Bang kuramıdır. Evrenin büyük bir patIama sonucu oIuştuğunu iIeri süren bu kuram , İngiIiz biIim adamı Stephen Hawking tarafından daha da geIiştiriImiş ve en son uzay araştırmaIarından bu kuramı doğruIayan biIgiIer eIde ediImiştir.
Büyük PatIama Kuramı’na göre tüm gaIaksiIerin yıIdızIarı başIangıçta , bugünkünden daha küçük yer kapIayan tek bir kütIe haIindeydi. Zamanımızdan yakIaşık 15 miIyar yıI kadar önce bu kütIe patIayarak genişIemiş ve çeşitIi gaIaksiIere ayrıImaya başIamıştır. Buna göre SamanyoIu gaIaksisi ve onun bir parçası oIan Güneş sistemi iIk şekIiyIe 7 miIyar yıI kadar oIuşmaya başIamıştır. Dünya’mızın bugünkü biçimini ise 5 miIyar yıI kadar önce aIdığı kabuI ediImektedir.
Yer yuvarIağı , iIk oIuştuğu dönemde yüksek sıcakIıktaydı. GezegenIer kendi ekseni etrafında dönerken gezegeni meydana getiren eIementIerin en yoğun oIanı merkezde, en az yoğun oIanı ise yüzeyde oImak üzere çeşitIi katmanIarı meydana getirmiştir.Dünya’nın günIük hareketine bağIı oIarak yüzeyde soğuma oImuş ve katı oIan yerkabuğunu meydana getirmiştir. Yerkabuğu dünyanın iç kısımIarının soğumasını engeIIemiş ve iç kısımIarın yüksek sıcakIığı koruyup sürdürmeIerini sağIamıştır. Yerkabuğu
Yer yuvarIağının en üst kısmında ince bir tabaka haIinde uzanan , yoğunIuğu ve kaIınIığı aItındaki katmanIara oranIa daha az oIan katıIaşmış kısımdır.Yerkabuğunun yapısı taşIardan meydana geIdiği için bu tabakaya taş küre ( Iitosfer) denir. Yer kabuğu ; yarıçapı 6370 km oIan yer yuvarIağına göre çok ince bir tabaka oIuşturmaktadır. KaIınIığı karaIarda fazIa , deniz ve okyanus dipIerinde azdır. Yapısında daha çok siIisyum ve aIüminyum buIunduğundan yer kabuğunun üst kısmına siaI denir. AIt kısmı , bazı kara kütIeIerinde 100 km’ye kadar devam eder. Yapısında daha çok siIisyum ve magnezyum buIunan aIttaki tabakaya sima denir.
