Yaşlanmak kaçınılmaz olsa da yıllar süren araştırmalar sonucundan yaşlanmak çok az geriletebildi. Fakat bir karınca türü için zaman fiziksel kabiliyetin azalması anlamına gelmiyor.
Boston Üniversitesi’nden Prof. James Traniello bir Amerikan karıncası türü olan Pheidole dentata’yı araştırarak işçi karıncaların yaşlansalar bile sağlık ve zindelik açısından hiçbir zayıflama gözlenmediğini gösterdi.
Araştırma geçenlerde Proceedings of the Royal Society B dergisinde yayınlandı.
Yaşlandıkça iyileşiyor.
Bilim insanları laboratuvardaki karıncaları gözlemleyerek, onlarında larvaları beslerken, yiyeceklerini koruduklarını gösterdi. Araştırmacılar karıncaları yumurtaların taşıma ve besleme, feromon izleyerek yiyecek bulma ve esir düşmüş meyve sineklerine karşı agresif bir şekilde savaşma gibi kabiliyetlere göre değerlendirdi. Yaşlanan karıncaların bu gibi görevlerde giderek yavaşlaması ve giderek daha kötüleşmesi beklendi.
Bir sonraki aşamada hem genç , hem yaşlı karınca beyinleri rastgele incelenerek, yaşlanmaya dair hücre ölümleri, serotonin ve dopamin seviyelerindeki düşüş izlenmek istendi. Fakat bütün testler gösterdi ki, yaşlı ve genç karıncalar arasında bir fark görülmedi. Öyle görünüyor ki karıncalar tüm hayatları boyunca işlerini aynı kuvvetle sürdürüyor. Hatta yaşlanan karıncalarda, feromon izleme gibi tecrübeye dayalı görevlerin geliştiği görüldü.
Pheidole dentata’da hiçbir yaşlanma görülmemesi böcek dünyası için bir anomali teşkil ediyor, diyor New York Eyalet Üniversitesi biyoloji bilimlerinden Prof. Joel Parker.Diğer böcek türlerinde insanlara benzer ilerleyen bir ölüm oranı mevcut. “
Otuzlara geldikçe her 8 senede bir mortalite oranı ikiye katlanıyor.(örneğin 62 yaşında, 56 yaşındakine göre iki kat ölüm riski vardır) diyor bu çalışmada yer almayan Parker. “ Bu 100 yaşlara kadar stabil olarak ilerleyen bir artış. Çoğu hayvan benzer bir şablon içeriyor, solucanlar ve meyve sinekleri de buna dahil, fakat gerçek artış hızı farklı.”
Araştırmacılar halen neden bu karınca türünün yaşlanmaya başarıyla savaştığını bilmese de , belki karıncaların sosyal olmasıyla alakalı olabileceğini düşünüyorlar. Parker’a göre sosyal böceklerin zamanla evrilerek, kraliçelerini korumak ve beslemek için daha uzun ömre sahip oldukları gösteriyor. Bir karınca kolonisi sadece kraliçe ürediği sürece hayatta kalabilir ,bu 1 -2 yıl arası değişebilir yani yaklaşık 30 yaşa denk geliyor.
Sosyal Yapı Yaşam Süresini Etki Edebilir
Karınca kolonileri hayli yapılaşmış topluluklardır ve her karınca bir ya da birkaç iş grubunun karışımı olarak doğarlar : işçi, erkek arı, asker veya kraliçe. Ayrıca işin türüne göre farklı hayat süreleri doğuyor ki, bu da kolonideki işin önemine göre değişiyor. Erkekler üremeyle görevliler ve birkaç ay yaşıyorlar, fakat bazı işçiler bir yıldan fazla yaşayabiliyor. Ayrıca önceki çalışmada Traniello koloni yapısı kendiliğinden boyutsal olarak hayati yararlar sağlayabileceğini buldu. Sonuç olarak, daha fazla besin ve korunma sayesinde yırtıcılar ve enfeksiyonlara karşı pek çok faktör geliştirilebilir.
Çalışmadaki bu ufak işçi karıncalar laboratuvarda yaklaşık 140 gün yaşıyorlar , sonra durup duruken ölüyorlar. Karıncaların kolonilerin üretici bir üyesiyken, neden birden taş kesilip öldükleri halen belli değil.
Parker’a göre , bunun diğer bir açıklaması da sosyal böcek kolonilerindeki yaş pratiği polietizmin bulunması olabilir. İşçi karıncalar farklı roller üstlenerek yetişiyor ve olgunlaşıyorlar, ilk başlarda kreşte çocuk bakıcı gibi başlıyorlar, sonrasında orta yaşlarda yuvanın bakımına geçiyor, ve sonunda avcı toplayıcı, koruyucu ve en tehlikeli görevleri üstleniyorlar. İnsanlar gibi düşünülürse, en tehlikeli görevlere en kıdemli yurttaşlarını yolluyorlar ve bunlar aynı zamanda en harcanabilir bireyler oluyor.
Her ne kadar bu karar iş gücü paylaşımı açısından vahşice görülse de bu tümüyle grubun ömrüne ve kraliçenin üretkenliğine etki ediyor. Bir işçinin hayatı bir koloninin hayatına göre önemsizdir. Evrimsel persfektifte işçilerin faydasını maksimize etmek, yaşlı olanları azaltarak sınırlandırmak, sağlam bir koloni yaratması açısında önemlidir.
Laboratuvarda beslenen karıncalar vahşi yaşamdakine göre daha uzun yaşıyorlar ve fakat biyolojik kıyamet saati türünden bir mekanizmaya avlanıyorlar. Bilim insanları bütün karıncaların aynı yaşta ölmesinin vücutlarında bulunan bilinmeyen bir moleküler yıkımdan kaynaklanabileceğini düşünüyorlar.
